przeciwsobny wzmacniacz gitarowy - push-pull guitar amplifier

Zbigniew Boczek "Przeciwsobny wzmacniacz gitarowy"
Radioamator i Krótkofalowiec 5/1966

Niniejszy opis modelu wzmacniacza zainteresuje zapewne posiadaczy gitar elektrycznych, bądź zespoły gitarowe nie dysponujące odpowiednią aparaturą elektroakustyczną. O jego wysokiej jakości decyduje przede wszystkim prawie liniowa charakterystyka częstotliwości, dobra korekcja dźwięku oraz spora moc wyjściowa (dzięki zastosowaniu w końcowej fazie wzmocnienia pentod EL 36 o P_a=18W każda). Całość składa się z trzech zasadniczych członów: wzmacniacza mocy, wzmacniacza napięciowego i zasilacza. Pierwszy jest wzmacniaczem przeciwsobnym - rys.1, pracującym w klasie AB w układzie "ultralinear". Funkcję inwertora fazy spełnia tu podwójna trioda typu ECC83. Stopniem poprzedzającym jest wzmacniacz napięciowy z zastosowaną w nim lampą EF86 o anodzie sprzężonej galwanicznie z siatką następnego stopnia. Umożliwia to uzyskanie równomiernego wzmocnienia w szerokim zakresie częstotliwości. Potencjał siatki (a zarazem sprzężonej z nią anody) jest o kilka woltów niższy od potencjału katody, co jest konieczne dla właściwej pracy układu.

Rys.1. Schemat ideowy wzmacniacza mocy

     Przedwzmacniacz - rys.2 - składa się z czterech stopni wejściowych, pracujących równolegle na wspólny wzmacniacz mocy.
     Systemy lamp są tak wykorzystane, aby każdy przetwornik elektroakustyczny posiadał swój stopień wzmocnienia. Na jednej z triod zbudowany jest także generator wytwarzający drgania w zakresie 6÷10Hz doprowadzane do siatki lampy wzmacniającej dźwięki gitary solowej, co daje dodatkowy efekt wibracji. Możliwa jest zmiana częstotliwości i amplitudy drgań generatora.
     W sumie aparatura posiada cztery oddzielnie regulowane wejścia: mikrofon, gitara solowa, basowa i akompaniująca.

Rys.2. Schemat ideowy przedwzmacniacza

Regulatorów barwy dźwięku we wzmacniaczu nie zastosowano, gdyż ich obecność w instrumentach wprawdzie częściowo, lecz skutecznie rozwiązuje ten problem.
Prostownik zasilający wzmacniacze powinien dostarczyć ok. 200mA prądu, co pociąga za sobą konieczność użycia odpowiedniego transformatora i lampy prostowniczej. W opisanym modelu - rys.3 - nawinięto go na rdzeniu o przekroju 9,25cm². Jako lampę prostowniczą zastosowano dwukierunkową AZ12. Transformator głośnikowy wykonany został na rdzeniu transformatora głośnikowego od odbiornika "Tatry". Uzwojenie pierwotne posiada dwie sekcje po 1200 zwojów każda (odczepy na 900 zw.), zaś wtórne liczy 300 zwojów (odczepy na 50, 90 i 220 zwoju).

Rys.3. Schemat ideowy zasilacza

Całość wykonana została na metalowej podstawie i umieszczona w drewnianej obudowie o wymiarach 58x30x29cm.

Zbigniew Boczek

[artykuły]