radjotechnika dla wszystkich

W. Niemczyński "Radjotechnika dla wszystkich" - przystępny podręcznik radjotelegrafji i radjotelefonji.

1. ROZWÓJ RADJOTELEGRAFJI I RADJOTELEFONJI

Jedną z dziedzin fizyki, którą zdołaliśmy poznać dopiero przez długi szereg żmudnych badań i dociekań, jest dziedzina elektryczności. Środki do zbadania wielu innych zjawisk, do zbadania głosu, światła, ciepła otrzymaliśmy od naszej przyrody, gdyż widzimy te zjawiska, słyszymy je i odczuwamy.

Nie mamy jednak zmysłu, który zezwala na bezpośrednie zbadanie elektryczności. Na szczęście energja elektryczna posiada tę dogodną właściwość, że prawie bez naszego współdziałania zamienia się w inne formy energji. Przy badaniu takich procesów okazało się z biegiem lat, że dziedzina elektryczności jest najobszerniejsza w przyrodzie, że elektryczność pozostaje w związku z wszystkiemi prawie innemi zjawiskami, z ciepłem, światłem, z procesami chemicznemi, i to w związku tak ścisłym, że z elektryczności wyprowadzamy nawet materję, z której wszystkie ciała są zbudowane.

Nasza znajomość zjawisk elektrycznych rozwijała się historycznie w ten sposób, że przez długie stulecia umiano wytwarzać elektryczność tylko poprzez tarcie i badano te tylko zjawiska, które objawia elektryczność, znajdująca się w stanie równowagi. Dopiero u schyłku 18 stulecia, gdy Galvani zauważył objawy elektryczne, nie mające nic wspólnego z elektrycznością wytworzoną przez tarcie, dopiero wówczas posiedliśmy w procesach chemicznych źródło, które wydaje elektryczność w nieporównanie większych ilościach, niż wszelkie procesy tarciowe i które dzięki szczególnej formie objawów zezwoliło na znaczne rozszerzenie naszych wiadomości o działaniach i właściwościach energji elektrycznej. Od tego czasu zaczęła się żywa praca nad zbadaniem elektryczności i jej działań. Volta, Faraday, Ampère, Ohm, Oerstedt, Helmholtz, Maxwell, Hertz, Thomson, Lorenz, Rutherford położyli podwaliny pod potężny gmach współczesnej nauki o elektryczności.

9 >>

[spis treści]